Economie > Economie discussie
Een paranoïde oefening
bitwise-shifted:
Vier losse vragen:
Waarschuwing : ga alleen verder als je niet behoord bij de > 1M Nederlanders die lijden aan depressie.
Ter relativering :
Je zult het met me eens zijn dat niemand echt weet of, wat en wanneer er iets in de toekomst gaat gebeuren... Iedere suggestie is gebaseerd op speculatie. Bedenk tenslotte dat uiteindelijk voor iedereen de overlevingskans naar nul daalt. Blijf daarom lachen en steek je niet in de schuld als het antwoord op de volgende vragen je in een andere toestand brengt dan waarin je momenteel verkeert :
1) Denk je dat je een maand zou overleven als nu alle banken hun deuren zouden sluiten?
2) Weet je één ding dat je onmiddellijk zou moeten om je levenskansen te vergroten ?
3) Denk je dat je zou moeten blijven zitten waar je zit of moet je juist in beweging komen?
4) Wat is je op één (of twee) na belangrijkste onbeantwoorde vraag?
Misschien een uurtje per week steken in een plausibele oplossing zoals EFL? Desnoods om voor jezelf tot de conclusie te komen dat het geen oplossing is. Dan weet je op dat moment ook waarom het voor jou geen oplossing is en ben je alvast dichter bij een oplossing die wel voor jouw werkt.
debuurman:
--- Citaat van: bitwise-shifted op 11 februari 2016, 11:05:59 ---Vier losse vragen:
Waarschuwing : ga alleen verder als je niet behoord bij de > 1M Nederlanders die lijden aan depressie.
Ter relativering :
Je zult het met me eens zijn dat niemand echt weet of, wat en wanneer er iets in de toekomst gaat gebeuren... Iedere suggestie is gebaseerd op speculatie. Bedenk tenslotte dat uiteindelijk voor iedereen de overlevingskans naar nul daalt. Blijf daarom lachen en steek je niet in de schuld als het antwoord op de volgende vragen je in een andere toestand brengt dan waarin je momenteel verkeert :
1) Denk je dat je een maand zou overleven als nu alle banken hun deuren zouden sluiten?
2) Weet je één ding dat je onmiddellijk zou moeten om je levenskansen te vergroten ?
3) Denk je dat je zou moeten blijven zitten waar je zit of moet je juist in beweging komen?
4) Wat is je op één (of twee) na belangrijkste onbeantwoorde vraag?
Misschien een uurtje per week steken in een plausibele oplossing zoals EFL? Desnoods om voor jezelf tot de conclusie te komen dat het geen oplossing is. Dan weet je op dat moment ook waarom het voor jou geen oplossing is en ben je alvast dichter bij een oplossing die wel voor jouw werkt.
--- Einde van citaat ---
Ooit heb ik mogen ervaren dat de Nederlandse overheid bereid is om mensen die naar hun idee iets te veel succes met financiële innovatie hebben vanuit een materieel topbestaan binnen 6 weken terug te sturen naar een net te overleven minimum. Om zeven jaar later te zeggen dat dit nooit had mogen gebeuren en je succes te wensen om je bestaan weer vanuit de €56 die je nog had opnieuw op te bouwen. Sinds die tijd weet ik dat het leven uit één grote onzekerheid bestaat. Sterker nog, er bestaat helemaal niet zoiets als zekerheid. Nou ja, dat je ooit komt te overlijden misschien maar daar wordt ook niet iedereen even vrolijk van.
Wil je een prettig leven leiden dan praat je over het permanent kunnen omgaan met onzekerheid op bijna alle gebied. De grote bevolkingsgroepen die van mening zijn dat de overheid of hun pensioenfonds wel voor hen zullen zorgen merken langzaam maar zeker aan den lijve dat het tegendeel waar is. De vroegere verzorgingsstaat verdwijnt in een zeer snel tempo. Het "ieder voor zich" wordt steeds meer het credo.
Iemand die absolute zekerheid wil in zijn leven gaat onvermijdelijk in een depressie eindigen op het moment dat hij zich realiseert dat zekerheid een illusie is want op dat moment is zijn fundament verdwenen.
Eigenlijk zouden kinderen hiermee op moeten groeien. Met het feit dat wat er vandaag is, er morgen helemaal niet meer hoeft te zijn. Ouders en scholen zouden kinderen op dit punt weerbaar moeten maken om hen steviger en realistischer in het leven te zetten. Het tegendeel is echter het geval. Kinderen worden tot in het waanzinnige beschermd en afhankelijk gemaakt in plaats dat hen geleerd wordt de eigen broek op te houden.
Maar goed, laten we eerst EFL maar eens in gaan voeren :-)
bitwise-shifted:
Er is nog een groot verschil tussen "ieder voor zich" en god (of (verzorgings)staat) voor ons allen.
De discussieaanzet heeft veel motieven, maar op de eerste plaats beweging. "ieder voor zich" kan geen forum overeind houden, laat staan een nieuw financieel model onder de aandacht brengen. "Ieder voor zich" is extreme chaos en als tegenreactie op het extreme andere uiterste, een centraal geleide superstaat bevolkt door zombies. Het is dus zoeken naar een duurzame middenweg.
Ik kan me voorstellen dat hier met een gelaten zucht op wordt geredeneerd. Er is al zoveel nagedacht en geschreven, van filosofen tot ondernemers. Wat is een wenselijke schaalgrootte (http://www.cpb.nl/sites/default/files/publicaties/download/cpb-notitie-4nov2013-schaalgrootte.pdf). Is er een mathematisch optimum? Er zijn al zoveel suggesties aangedragen ook hier op het forum. Moeten we dan weer opnieuw beginnen en waar blijft de oplossing?
Buurman, je hebt gelijk als je suggereert: "niet denken maar doen" : "laten we eerst EFL maar eens in gaan voeren :-)" vooral als je ziet dat het huidige systeem/richting niet wenselijk of duurzaam is. Maar als je ziet dat het (nog) niet gebeurt, terwijl er veel klaar ligt, waar ligt dat dan aan? Ik ben het met je eens dat er gewoon nog veel moet gebeuren en dat moet dan gewoon gedaan worden, maar wat en door wie? Vanuit een kerngroep wordt er gewerkt aan een nieuwe parallelle economie onder de naam EFiliaaL en niet alleen als een mysterieuze belofte want we hebben al heel wat oproepen tot participatie gedaan.
De aanzet tot de discussie zijn vier toch simpele vragen die aanzetten om eventjes uit je comfortzone te komen. Het is maar een theorie, maar mijn idee is dat het die comfortzone is die leidt tot deze apathie.
Laat ik de vraag dan anders stellen (niet persé aan Buurman) : Hoeveel verdwijnt er wekelijks uit je euro-portemonee? Hoe moeilijk is het dan om een fractie van die waarde (zeg 1/100) uit je EFL portemonnee te laten verdwijnen en dat vervolgens weer aan te vullen ????
debuurman:
--- Citaat van: bitwise-shifted op 11 februari 2016, 13:16:19 ---Er is nog een groot verschil tussen "ieder voor zich" en god (of (verzorgings)staat) voor ons allen.
De discussieaanzet heeft veel motieven, maar op de eerste plaats beweging. "ieder voor zich" kan geen forum overeind houden, laat staan een nieuw financieel model onder de aandacht brengen. "Ieder voor zich" is extreme chaos en als tegenreactie op het extreme andere uiterste, een centraal geleide superstaat bevolkt door zombies. Het is dus zoeken naar een duurzame middenweg.
Ik kan me voorstellen dat hier met een gelaten zucht op wordt geredeneerd. Er is al zoveel nagedacht en geschreven, van filosofen tot ondernemers. Wat is een wenselijke schaalgrootte (http://www.cpb.nl/sites/default/files/publicaties/download/cpb-notitie-4nov2013-schaalgrootte.pdf). Is er een mathematisch optimum? Er zijn al zoveel suggesties aangedragen ook hier op het forum. Moeten we dan weer opnieuw beginnen en waar blijft de oplossing?
Buurman, je hebt gelijk als je suggereert: "niet denken maar doen" : "laten we eerst EFL maar eens in gaan voeren :-)" vooral als je ziet dat het huidige systeem/richting niet wenselijk of duurzaam is. Maar als je ziet dat het (nog) niet gebeurt, terwijl er veel klaar ligt, waar ligt dat dan aan? Ik ben het met je eens dat er gewoon nog veel moet gebeuren en dat moet dan gewoon gedaan worden, maar wat en door wie? Vanuit een kerngroep wordt er gewerkt aan een nieuwe parallelle economie onder de naam EFiliaaL en niet alleen als een mysterieuze belofte want we hebben al heel wat oproepen tot participatie gedaan.
De aanzet tot de discussie zijn vier toch simpele vragen die aanzetten om eventjes uit je comfortzone te komen. Het is maar een theorie, maar mijn idee is dat het die comfortzone is die leidt tot deze apathie.
Laat ik de vraag dan anders stellen (niet persé aan Buurman) : Hoeveel verdwijnt er wekelijks uit je euro-portemonee? Hoe moeilijk is het dan om een fractie van die waarde (zeg 1/100) uit je EFL portemonnee te laten verdwijnen en dat vervolgens weer aan te vullen ????
--- Einde van citaat ---
Het antwoord op de de laatste samengestelde vraag is nog niet zo gemakkelijk te geven. Op het eerste deel wel: Uit die Europortemonnee verdwijnt genoeg (schoenen voor de buurvrouw, eten, benzine voor het autootje, gemeentelijke belasting en nog meer schoenen voor de buurvrouw). het vliegt de deur uit, zogezegd.
Het tweede deel is lastiger. Bij wie kan ik mijn EFL kwijt? Bij collega "Gulden"kan ik er nog pizza's en online sexspeeltjes voor kopen met Nocks. Bij EFl houdt het snel op. Er is nu eenmaal niemand die de munt nu accepteert. Iets wat we op dit moment zelf wel even accepteren omdat werving van merchants nu domweg niet opportuun is.
En dat is nu juist hetgeen we met EFiliaaL aan het veranderen zijn. Winkeliers worden straks op verschillende manieren beloond als ze EFL gaan accepteren. Hun klanten krijgen een financiële bonus als ze EFL gebruiken om te betalen. De decentrale verkoopstructuur van de verkooppartners gaat er een leuke bijverdienste mee halen. Alles ondersteund vanuit een unieke technische infrastructuur die meerdere munten kan ondersteunen.
Je oproep om meer EFL in te zetten is volkomen terecht. Je bent alleen je tijd een paar maanden vooruit :-) Geduld @Bitwise, het is lastig. Maar het moet soms even.
En de rest van je betoog: Inderdaad. Men leeft in een comfortzone die duf en afwachtend maakt. Een zich comfortabel voelende samenleving gaat altijd ten onder zoals de geschiedenis leert. En zoals ik aangegeven heb, ik leefde zelf ooit ook zo. Tot de overheid haar ware gezicht liet zien. En voor de meeste mensen geldt nu eenmaal dat ondervinding de beste leermeester is. Er zullen de komende jaren nog heel veel mensen een keiharde landing gaan maken. En ze zullen toe moeten geven dat je gelijk had. Je gaat het van hen alleen niet krijgen ben ik bang.
bitwise-shifted:
Vergeef me als ik nog even door blijf pruttelen Buurman. Ik (en de rest, jullie dus) heb namelijk geen zeeën van tijd. EFiliaaL is inderdaad een kwestie van een paar maanden, maar ook daarna volgt educatie en promotie. Waar ik het over heb is dat iedereen NU iets kan doen. Je stelt dat niemand EFL accepteert, maar ik stel het omgekeerde : niemand geeft het uit. Let even op :
Ben je het met me eens dat op dit moment vrijwel niemand nog heeft gehoord van EFL?
Hoe weet je dan dat er nog niemand is die EFL accepteert? (Lees : "zou willen accepteren").
Ik heb twee antwoorden gehoord :
1e. "omdat er niemand is die het kan accepteren"
Hier hebben we ons sterk voor gemaakt dat vrijwel niemand dat antwoord kan gebruiken. In het Journaal hebben we keer op keer aangegeven dat, zelfs iemand die nooit heeft gehoord van EFL, binnen een minuut deze EFL's in zijn bezit kan hebben. De drempel hebben we gigantisch verlaagd. Dit antwoord is dus niet waar.
2e. "Er is nu eenmaal niemand die de munt nu accepteert." (mag ik er "zou willen accepteren" van maken?)
Het is natuurlijk zo dat als je in een restaurant boerenkool met worst bestelt, dat je raar opkijkt als je reebout met gegratineerde aardappeltjes en een toefje granberries krijgt opgediend. Je zou eenzelfde blik ontvangen als iemand euro's denkt te ontvangen maar je geeft hem EFL's. In het eerste geval krijg je toch gewoon eten en in het tweede geval geef je gewoon geld. Waar het mij om gaat met die vergelijking is dat het wel voorgesteld zou kunnen worden. In het eerste geval zou je oprecht kunnen menen dat het één beter is dan het ander. In het tweede geval idem dito.
Ik zal niet zeggen dat het antwoord op deze tweede vraag ook niet waar is, maar alleen dat ik vermoed dat het antwoord niet waar is. Stel dat het tweede antwoord niet waar is, waarom geeft men dat antwoord dan? (niet persé alleen onze Buurman). Wie helpt mij met het antwoord op deze vraag ?
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
Naar de volledige versie